محمدمهدی مولایی

کیفیت محتوا به عنوان بخش اصلی یک فرآیند ارتباطی در دنیای جدید با گسترش فضای مجازی دستخوش تغییراتی شده است. هدف این رساله آینده پژوهی کیفیت محتوا در فضای مجازی در ایران با افق سال 1404 است. گردآوری داده‎ ها در این پژوهش از طریق چندین دور مصاحبه با کارشناسان، مدیران و متخصصان حوزه های مرتبط و مرور ادبیات موجود اعم از گزارش های بین المللی و ملی، مقالات داخلی و خارجی و مباحث نظری انجام شده است. برای تحلیل داده ها از مجموعه روش های آینده پژوهی شامل پویش محیط، تحلیل ساختاری، تحلیل ریخت شناختی، سناریوپردازی، دلفی و پس نگری استفاده شده است. در قدم نخست و با پویش محیط 51 مقوله اصلی تعیین کننده آینده کیفیت محتوا شناسایی شدند. این عوامل به صورت لایه ای در سطوح نیروهای کلیدی تعیین کننده در محیط محتوا و پیشران های کلیدی محیط بیرونی در دو سطح ملی و بین المللی در موضوعات شش گانه چارچوب پستل (اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فناورانه، حقوقی و زیست محیطی) معرفی شده اند. با استفاده از تحلیل ساختاری تعداد 15 پیشران دارای اهمیت و عدم قطعیت بیشتر متمایز شدند تا برای سناریوپردازی از آن ها استفاده شود. با دسته بندی این پیشران ها، تعداد 4 عدم قطعیت کلیدی برای ساخت سناریوها شناسایی شد: کاربر-فناوری محوری، وضعیت شبکه، توازن قدرت های جهانی فضای مجازی و خط مشی ایرانی که در جدول (1) معرفی شده اند.