سیدخبات نی نوا - دانشجوی دکتری آلودگی محیط زیست دانشگاه آزاد همدان و دبیر مدارس تیزهوشان ناحیه یک آموزشو پرورش سنندج،استان کردستان

توجه به محیط زیست و از آن جمله مواد زائد جامد مساله ای است که در سالهای اخیر مورد توجه خاص جهانیان قرار گرفته است. این امر، تعهداتی را برای مدیران شهری و تکالیفی را برای گروه های مختلف مردم وبه خصوص نوجوانان به همراه دارد. یکی از موارد دستور کار 21توسعه آموزش و بالابردن سطح آگاهی است که به اهمیت آموزش و نقش آن در توسعه پایدار میپردازد. از وظایف مهم آموزشو پرورش میتوان به فراهم نمودن بستر مناسب برای آموزش متکیبر مبانی توسعه پایدار اشاره کرد. سطح بودجه آموزشو پرورش، سطح نوآوری، تکرار، انواع روشهای تدریس و تداوم برنامه، نقش بزرگی در ساخت و تقویت عادات بازیافت ایفا می کند. بازیافت نه تنها یک راه حل مناسب در مدیریت زباله هست، بلکه دارای مزایای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی نیز میباشد. در ایران فعالیتهای شگرفی در زمینه ی جمع آوری و دفع زباله انجام گرفته است؛ ولی جمع آوری و دفع هزاران تن زباله در شهرهای مختلف کشور با توجه به رشد روزافزون جمعیت و ازدیاد زباله که بازتاب آن افزایش بی رویه ی هزینه های بهداشتی و اقتصادی کشور است، مساله ی مهمی است که باید از هم اکنون در برنامه های آموزشی، پژوهشی و اجرایی کشور مدنظر قرار گیرد. این مقاله به بررسی مروری نقش آموزشو پرورش در مدیریت مطلوب پسماند جامد در ایران میپردازد.

آموزش و پرورش، بازیافت در مبدا، توسعه پایدار، محیط زیست، مدیریت پسماند جامد.