معصومه حیدرقلی نژاد - دانشجوی دکتری اکولوژی گیاهان زراعی، دانشگاه صنعتی شاهرود
منوچهر قلی پور - دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود

برای بررسی تاثیر محلولپاشی اسپرمیدین روی میزان کلروفیل، عملکرد دانه و ماده خشک سویا در شرایط کمآبیاری ، آزمایشی در قالب اسپلیت-پلات با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1394-95 در جویبار استان مازندران انجام شد. تیمارها شامل آبیاری در چهار سطح شاهد((100،50،70 و 30 درصد نیاز آبی به عنوان عامل اصلی و اسپرمیدین در سه سطح شاهد، غلظتهای نیم و یک میلیمولار به عنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد با افزایش تنش خشکی میزان کلروفیل برگ کاهش یافت و استفاده از اسپرمیدین با غلظتهای نیم و یک میلیمولار باعث افزایش میزان کلروفیلa بین 15-95 درصدوکلروفیل b بین 45-95 درصد گردید. در شرایط کمآبیاری استفاده از اسپرمیدین باعث افزایش عملکرد دانه بین 25-90 درصد و افزایش عملکرد ماده خشک بین 7-39 درصد گردید.بررسی همبستگی بین صفات مورد بررسی نشان داد که بین میزان کلروفیل و عملکرد ماده خشک همبستگی مثبت و معنیدار در سطح احتمال یک درصد وجود داشته است اما همبستگی معنیداری بین میزان کلروفیل و عملکرد دانه مشاهده نشد. به طور کلی، استفاده از اسپرمیدین در شرایط کم آبیاری در سویا باعث افزایش میزان کلروفیل و عملکرد ماده خشک و در نتیجه افزایش عملکرد دانه گردید.

همبستگی صفات، کلروفیل a ، کلروفیل b