مطهره شاهمرادی - دبیر تربیت بدنی، آموزش و پرورش زرینشهر استان اصفهان

امروزه با گسترش بیش از حد آلودگی و تخریب ها توسط بشر، حفاظت از محیط زیست یکی از اصلی ترین وظایف شهروندی تلقی میشود. نهادینه ساختن مفهوم حفاظت از محیط زیست در سایه آموزش و یادگیری و تبدیل آن به باوری راستین باید از کودکی اتفاق بیفتد. آموزشهایی که علاوه برگذر از تجربه، کودکان را با طبیعت آشتی داده و در فضای مدارس با اجرای برنامه های آموزشی هدفمند و مدون تکمیل شود. چنین است که اگر امروزه در بسیاری ازکشورهای دنیا، مدارس از جایگاه و منزلتی راهبردی برای تعلیم و تربیت محیط زیستی برخوردار شده اند، برای آن است که دریافته اند حفاظت واقعی از محیط زیست در هر سرزمینی به عنوان وظیفه و مسئولیتی شهروندی (انسان گرایانه) در گرو ایجاد برانگیختگی و عشق نسبت به مواهب طبیعی در بین کودکان آن سرزمین است. هم اکنون مدارسی که با هدف آموزشهای محیط زیستی تجهیز شده اند در جهان جایگاه ممتاز و موثری یافته اند. این مدارس که به نام مدارس محیط زیستی شناخته میشوند در ایران نیز مورد توجه قرار گرفته اند. مقاله حاضر به بررسی مدارس با طرح جامع محیط زیستی در ایران میپردازد و مزایا و معایب این طرح و شیوه اجرای بهتر این طرح را بیان می کند.

حفاظت از محیط زیست، مدارس جم، توسعه پایدار