مقایسه مدلسازی شبکه شکستگی های طبیعی به روش های آماری و مبتنی بر تکنونیک منطقه: مطالعه ی موردی در یکی از مخازن شکاف دار از میادین نفت خیز جنوب

مدل سازی توزیع سه بعدی شکستگی ها طبیعی به منظور شناسایی نواحی مستعد تولید هیدروکربن در مخازن کربناته نقش مهمی را در جانمایی چاههای اکتشافی و یا توسعه ای در میادین نفتی پیدا کرده است. روش های سنتی مدل سازی شکبه شکستگی ها برپایه توزیع تصادفی آن ها در گستره ی سه بعدی مخزن در قالب دسته شکستگی های با توزیع آماری معلوم از چگالی فضایی، شیب، جهت شیب، طول و ارتفاع است. برخلاف روش آماری، روش های مبتنی بر تکتونیک، از طریق برگردان مبتنی بر حل عددی، ابتدا قالب بندی ژئومکانیکی از تنش های برجا که منجر به ایجاد شکستگی هایی با حداکثر شباهت به شکستگی های مشاهده شده را پیش بینی کرده و سپس، پارامترهای چگالی فضایی، توزیع شیب و جهت شیب شکستگی را به دست می دهند. در این راستا، با استفاده از داده های شکستگی های شناسایی شده در سه چاه مختلف در یکی از مخازن کربناته شکاف دار در یکی از میادین نفت خیز جنوب، روش های مذکور جهت مدل سازی شکستگی ها مورد ارزیابی و اعتبار سنجی قرار گرفتند. در هر دو روش، از داده های یکی از چاه ها جهت مدل سازی مستقیم آماری و همچنین، برگردان تکتونیکی ارتباط تنش های برجا و در ادامه آن توزیع سه بعدی شکستگی ها، استفاده گردید. به منظور اعتبار سنجی دو روش اشاره شده، داده های شکستگی در دو چاه دیگر مورد استفاده قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد، در حالی که روش آماری توزیع شکستگی ها از منظر مفاهیم مورد استفاده برای ایجاد یک شبکه شکستگی ساده تر می نمایند، تکیه بر تکتونیک منطقه و تنش های برجا در کنار تعیین خواص مکانیک سنگی مخزن مورد مطالعه، توزیع فضایی شبکه شکستگی ها را در سطح اعتماد بالاتری پیش بینی خواهد کرد.

Keywords:

مدلسازی آماری شبکه شکستگی , مدل سازی مبتنی بر تکتونیک شبکه شکستگی , تنش های برجا , خواص مکانیکی سنگ مخزن , مخازن کربناته شکاف دار