تحلیل میزان اثربخشی وام مسکن در توسعه روستایی مورد: روستاهای حاشیه شهر خورموج، استان بوشهر

پس از پیروزی انقلاب اسلامی اقدامات گستردهای در زمینه بهبود کیفیت مساکن روستایی صورت گرفته است. از جمله این اقدامات میتوان به وام مسکن روستایی اشاره نمود که طی برنامه های چهارم و پنجم توسعه آغاز شده و دنبال میشود. با توجه به ادامه روند اعطای اعتبارات، ارزیابی و بررسی نقاط قوت و ضعف آن از جمله عواملی است که میتواند میزان توفیق این طرح را افزایش دهد. لذا هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخش بودن این اعتبارات در توسعه روستایی و تعیین نقاط قوت و ضعف آن از دیدگاه روستائیان است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است و برای گردآوری اطلاعات از روشهای میدانی و اسنادی کمک گرفته شده است. محدوده مورد بررسی، روستاهای حاشیه شهر خورموج واقع در استان بوشهر میباشد. جامعه آماری تحقیق مشتمل بر 15 درصد از دریافت کنندگان وام مسکن بوده و به نسبت جمعیت هریک از روستاهای مورد مطالعه، در مجموع تعداد 107 پرسشنامه تکمیل شده است. تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از پرسشنامه نیز با استفاده از نرم افزار spss و آزمون t تک نمونهای و آزمون ناپارامتری ویلکاکسون صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که سیاست اعطای وام مسکن در کوتاه مدت اثرات مثبتی داشته است اما به دلیل نگاه تک بعدی و عدم درک کلیت نظاموار مسکن روستائی و کارکردهای خاص آن، با توفیق کامل همراه نبوده است.

Keywords:

وام مسکن , توسعه روستایی , مسکن روستایی , شهرستان دشتی.