معصومه قربانی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران
شیما عمیدی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران

تبدیل تعدادی از سکونتگاه های روستایی به شهر با هدف کاستن از جریانهای جمعیتی به سوی شهرهای بزرگ یکی از استراتژیهای کشور در دوره های اخیر بوده است ولی مطالعات انجام گرفته نشان میدهد که در اتخاذ راهبرد تبدیل نقاط روستایی به شهر، معیار جمعیتی نقش چندانی نداشته است، چرا که تعداد زیادی از شهرهای تازه تاسیس شده، فاقد معیار جمعیتی تعریف شده برای شهر شدن هستند. با تشدید روند تبدیل روستا به شهر طی دوران اخیر در کشور، این پرسشها در ذهن همواره شکل گرفته است که آیا معیارهایی برای تبدیل روستاها به شهر در کشور در نظر گرفته میشود آیا با روش ارزیابی مناسب میتوان روستاهایی با ظرفیت و پتانسیل الزم برای تبدیل به شهر را تعیین نمود در صورت منطبق نبودن معیارهای تبدیل روستا به شهر در کشور، راهکارهای پیشنهادی به منظور بهبود این معیارها چیست . بنابراین در این پژوهش به منظور پاسخگویی به مسائل مطروحه، با هدف بررسی روند تبدیل نواحی روستایی به شهر به صورت تحلیلی مروری با استناد به مطالعات انجام شده، صورت پذیرفته است. نتایج مطالعه نشان داد که به نظر ساز و کار تبدیل نقاط روستایی به شهر ها آن جنان منعطف به منافع ملی نیست و بیشتر از تبدیل و تغییر وضعیت روستا به شهر ، افراد سود جو نفع می برند .لذا به منظور نگهداشت جمعیت روستایی باید از ساز و کار و روش هایی استفاده نمود که منافع ملی وهمچنین منافع اکثریت روستائیان در ان ملحوظ شده باشد.

تبدیل روستا به شهر، توسعه منطقهای، نظام شهری، توسعه روستایی.