تحلیل و نقد برنامه توسعه اقتصادی واشتغال زایی روستایی استان گلستان در برنامه ششم

یکی از چالشهای اساسی عرصه های روستایی کشورمان بیکاری وناتوانی در جذب ونگهداشت مازاد جمعیت رو به تزاید خود در فعالیتهای اقتصادی است. در نتیجه مهاجرفرستی ،پیری جمعیت وکاهش سطح درآمد وبهره وری از پیامدهای چنین وضعیتی است. برای برون رفت از چنین وضعیتی دست اندرکاران برنامه ریزی توسعه کشور از طریق تدوین برنامه میان مدت در صدد مرتفع ساختن آن برآمده اند. براین اساس ذیل جز 1 بند الف ماده 27 برنامه ششم توسعه برنامه ای موسوم به توسعه اقتصادی واشتغال زایی روستایی به تصویب رسیده است. از جمله دستاوردهای مورد انتظار این برنامه عبارتنداز : ایجاد اشتغال پایدار ورونق کسب وکار ، کاهش شکاف توسعه اقتصادی وتعادل بخش روستایی- شهری ، تقویت اقتصاد محلی صادرات محور در پیوند با اقتصاد منطقه ای ، توانمندسازی اقتصادی وظرفیت سازی مشارکت تحصیل کردگان محلی ، سهم بری عادلانه وپایدار از منابع زیستی( عدالت بین نسلی ودرون نسلی) ،تقویت تمرکز زدایی، افزایش سطح درامد وبهره وری ،تثبیت جمعیت وایجاد انگیزه برای باز گشت مهاجران روستایی است.در این برنامه مقرر شده است،در هر سال برای هر استان بر مبنای سهم بندی( از کل 5000 نقطه روستایی مصوب برنامه) تعدادی روستا به عنوان روستای هدف تعیین شود. سهم استان گلستان از این برنامه در سال اول 119 آبادی می باشد که در 14 شهرستان توزیع ومکان یابی شده است. این تحقیق باهدف تحلیل ونقد برنامه مذکور وبه روش توصیفی - تحلیلی انجام گرفت . نتایج نشان داد که برنامه مورد نظر با اعطای سهم بیشتر به شهرستانهای محروم تر که اتفاقا شاخصهای بیکاری آنها نیز بالاست، تاحدودی در برقراری عدالت فضایی وتعدیل شکاف ناحیه ای موفق باشد ، اما به دلیل انتخاب روستاهای بزرگ و برخودار نشان داد که در سطح خرد به سمت تمرکز گرایی وصرفه های ناشی از مقیاس میل کرده وتوفیقی نداشته است.

Keywords:

نقد , توسعه اقتصادی , اشتغالزایی , روستا , گلستان.