بررسی اثر همزیستی مایکوریزا و کود زئولیتی بر ویژگی های فیزیولوژیک و ریخت شناسی تریتیکاله

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 342

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HECACONF02_071

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

Abstract:

به منظور بررسی محتوای کلروفیل، کاروتنوید برگ، ارتفاع بوته و طول پدانکل تریتیکاله تحت تاثیر کمپوست زئولیتی کود دامی و همزیستی مایکوریزایی، آزمایشی مزرعه ای به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان در سال 1396-97 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل قارچ مایکوریزا در دو سطح (تلقیح با قارچ و بدون تلقیح) و اختلاط زئولیت با کود دامی در شش سطح 0 )، 5، 10، 15، 20 و 25 درصد وزنی کود دامی زئولیت) بود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل 2/68) a میلیگرم در گرم وزن تر برگ) از تیمار 15 درصد زئولیت و کمترین میزان 1/82) میلیگرم در گرم وزن تر برگ ) از تیمار شاهد به دست آمد. در شرایط تلقیح میزان کلروفیل a بیشتری 2/55) میلیگرم در گرم وزن تر برگ) نسبت به عدم تلقیح 2/29) میلیگرم در گرم وزن تر برگ) به حاصل شد. بیشترین مقدار کلروفیل 0/83) b میلیگرم در گرم وزن تر برگ) در تیمار 20 درصد زئولیت مشاهده گردید که با تیمار 15 و 10 درصد زئولیت اختلاف معنیداری نداشت و کمترین میزان کلروفیل 0/62) b میلی گرم در گرم وزن تر برگ) از تیمار صفر درصد زئولیت به دست آمد. بیشترین کارتنوئید 0 /14) میلیگرم در گرم وزن تر برگ) مربوط به تلقیح با قارچ مایکوریزا بود. در زمان تلقیح بالاترین میزان ارتفاع بوته در سطح 10 درصد زئولیت با میانگین 124/32 سانتیمتر مشاهده گردید ولی در تیمار عدم تلقیح بیشترین ارتفاع بوته در سطح 20 درصد زئولیت با میانگین 106/62 سانتیمتر بدست آمد. بیشترین طول پدانکل 36/25) سانتیمتر) در تیمار تلقیح قارچ مایکوریزا و کاربرد 10 درصد زئولیت بدست آمد در شرایط عدم کاربرد قارچ مایکوریزا با افزایش میزان زئولیت طول پدانکل افزایش یافت. در نهایت میتوان اظهار کرد افزودن زئولیت به کود دامی و کاربرد قارچ مایکوریزا روشی مناسب برای بهبود خصوصیات فیزیولوژیک در کشت و کار پایدار تریتیکاله است.

Authors

معصومه مکوندی

کارشناس ارشد اگرواکولوژی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

عبدالمهدی بخشنده

استاد گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران

آیدین خدایی جوقان

استادیار گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران

علی مشتطی

استادیار گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران