بهینه سازی مسیر ایستگاه های حمل نقل عمومی با استفاده از تئوری مورچگان

امروزه مسیر یابی در شبکه های شهری با افزایش حجم اتومبیل ها و نیز محدودیت های ترافیکی امری ضروری محسوب می شود. در هر سیستم حمل و نقل ، مسیر اساسی ترین رکن است لذا در سیستم حمل و نقل همگانی نیز از اهمیت بسزائی برخوردار می باشد. مساله یافتن کوتاه ترین مسیر از یک مبدا مشخص به یک مقصد مشخص از شناخته شده ترین مسایل بهینه سازی به شمار می رود. در این مقاله به معرفی یکی از جدیدترین تئوری های بهینه سازی به نام رفتارکلونی مورچگان پرداخته می شود که الهام گرفته از طبیعت است .تا بهینه سازی مسیر های موجود با استفاده از این روش زمان سفر کل سیستم را تا حدامکان به حداقل رساند. ما فرض را برآن قرار داده ایم که بهینه ترین ایستگاه ها و کوتاه ترین مسیر ها را انتخاب کرده ایم . مدل برنامه ریزی خطی کوتاه ترین مسیر (بر اساس هزینه) ساخت یک ضریب وزنی بر اساس هزینه و زمان و نهایتا استفاده از روش خطوط همتراز است که با استفاده از این روش از بین چند ایستگاه بهینه مشخص شده ، بهترین را انتخاب می کنیم. یافتن کوتاهترین مسیر و بهینه ترین ایستگاه تا حد بسیاری باعث کاهش ترافیک کاهش زمان رسیدن به مقصد و در نهایت کاهش هزینه می شود.

Keywords:

تئوری مورچگان , مدل برنامه ریزی خطی , ضریب وزنی , خطوط همتراز