توسعه یک مدل برنامه ریزی ریاضی به منظور مسیریابی برداشت سفارش با در نظر گرفتن فاکتورهای انسانی

در بازار رقابتی دنیای امروز به دلیل نیاز غیر قابل انکار به انبارها ارتقا عملکرد آنها بیش از پیش موردتوجه است. علیرغم مزایای مختلف اتوماسیون سازی انبارها، کماکان تعداد انبارهای غیراتوماتیک به مراتب بیشتر از انبارهای اتوماتیک است. برداشت سفارش زمان برترین، پرکارترین (از نظر تعداد نیروی انسانی موردنیاز) و پر هزینه ترین فرآیند در انبار است که به دلیل نیاز فراوان به جابه جایی اقلام، میزان بالایی از مصرف انرژی را به خود اختصاص داده و اغلب با تکیه بر نیروی انسانی و توسط اپراتورها انجام می گیرد. یکی از مهم ترین ابعاد فرآیند برداشت سفارش، مسیریابی برداشت است. سیاست های مسیریابی تاثیر مهم و معناداری بر میزان انرژی مصرفی و خستگی اپراتور در طول فرآیند برداشت دارد اما این تاثیر عموما در مدل های برنامه ریزی نادیده گرفته شده است. در این مقاله، میزان انرژی مصرفی اپراتور در طی مسیر به عنوان یک بعد از ارگونومی، با مسئله مسیریابی برداشت سفارش با هدف حداقل سازی زمان سفر، ادغام گردیده و بدین منظور یک مدل ریاضی دوهدفه مسیریابی که هر دو مسئله زمان و انرژی مصرفی را در نظر می گیرد ارائه شده است. در انتها به بررسی مثال عددی و اعتبارسنجی مدل ارائه شده، پرداخته شده است

Keywords:

انبارداری , برداشت سفارش , مسیریابی , فاکتورهای انسانی , انرژی مصرفی انسان