طراحی زنجیره تامین گاز طبیعی با در نظر گرفتن کاهش انتشار گازهای گلخانه ای

صنعت گاز طبیعی به عنوان یک صنعت مادر نقش مهمی در پیشرفت اقتصادی جامعه ایفا می کند. با توجه به اینکه ایران به عنوان بزرگ ترین دارنده ذخایر گاز در جهان شناخته می شود، لذا عملکرد صحیح زنجیره تامین آن اهمیت بسزایی دارد. هدف این مطالعه، طراحی یک زنجیره تامین گاز طبیعی با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی و با در نظر گرفتن کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است. نظر به اینکه در دنیای واقعی پارامترها دارای عدم قطعیت هستند و به ندرت می توان مقدار دقیق آنها را برآورد نمود، لذاعدم قطعیت موجود در پارامترها در مدل پیشنهادی لحاظ شده است. به منظور برخورد با عدم قطعیت از روش برنامه ریزی فازی امکانی استفاده شده است. نتایج عددی کارایی مدل پیشنهادی را تایید میکنند و نشان می دهند که از عدم قطعیت موجود در پارامترهای مدل نمی توان چشم پوشی کرد زیرا هزینه های سیستم در شرایط عدم قطعیت به طور قابل ملاحظه ای تغییر می کنند. همچنین میزان هزینه های سیستم با افزایش کارایی پالایشگاه ها و ایستگاه های متراکم کننده کاهش می یابد، بنابراین در مدل سازی زنجیره تامین گاز باید لحاظ شوند

Keywords:

طراحی زنجیره تامین , گاز طبیعی , عدم قطعیت , انتشار گازهای گلخانه ای , برنامه ریزی فازی امکانی