ارزیابی عملکرد مبتنی بر کارایی متقاطع در حضور فاکتورهای عملکردی قابل انتخاب

ارزیابی عملکرد هر مجموعه از واحدهای تصمیم گیرنده، مبتنی بر فاکتورهای عملکردی آنهاست که معمولا به صورت مقادیر کمی شده مورد استفاده قرار می گیرند. تحلیل پوششی داده ها ابزاری قدرتمند برای ارزیابی عملکرد مجموعه ای از واحدهای تصمیم گیرنده ی با عملکرد مشابه است، که با نگاهی مقایسه ای و مبتنی بر داده های عملکردی نسبت به تخصیص یک امتیاز کارایی به هر واحد اقدام می کند. از آنجا که ارزیابی ها در تحلیل پوششی داده ها براساس مقادیر داده ای انجام می شود، منطقا اگرفاکتورهای عملکردی به صورت دقیق و جزئی تر شناسایی شوند، توقع می رود که ارزیابی دقیق تر و عادلانه تری صورت پذیرد. اما متاسفانه زمانی که از تعداد فاکتورهای عملکردی، در مقایسه با تعداد واحدهای مورد ارزیابی، نسبتا زیاد باشد، درصد بالایی از واحدها کارا شده و قدرت تفکیک آنها کاهش می یابد. در مقاله ی حاضر با تقسیم فاکتورهای عملکردی به ثابت و قابل انتخاب، مفاهیم کارایی و کارایی متقاطع در تحلیل پوششی داده ها توسعه داده شده است. پس از آن، یک الگوی کاربردی جهت محاسبه ی کارایی متقاطع در حضور فاکتورهای قابل انتخاب پیشنهاد گردیده است. به منظور بررسی قابلیت کاربرد تعاریف و الگوی پیشنهادی، یک مسئله ی واقعی جهت رتبه بندی طرحه ای پیشنهادی آب رسانی شهری حل و تحلیل شده است.