لیلا رجبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی برق - دانشکده مهندسی برق و الکترونیک – دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران- ایران
امین الله افتخاریان - استادیار - دانشکده مهندسی برق و الکترونیک –دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران- ایران
مهدی خطیر - استادیار - دانشکده مهندسی برق و الکترونیک –دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران- ایران

در این مقاله یک نانو حسگر زیستی تشدید پلاسمون سطح بر پایه بلورهای نوری دو بعدی با ایجاد نقص و پراش مرتبه اول برای مجتمع کردن یک طیف سنج زیستی مورد بررسی قرار گرفته است. این افزاره از یک آرایه نانو حفره ای که در داخل یک فیلم نازک طلا و نیترات سیلیکون زدایش شده که بر روی شیشه لایه نشانی شده است تشکیل شده است. قطر نانو حفره ها 240 نانومتر انتخاب شده و ضخامت نیترات سیلیکون 175 نانومتر می باشد. با تغییر پارامترهای لایه نقص موجود در این حسگر بیشینه تشدید طیف خروجی در محدوده طول موج با حساسیت بالا آشکارسازی خواهد شد. همچنین با افزودن لایه زیستی یک شیفت تشدید نوری بزرگ در طیف عبوری مرتبه اول مشاهده می شود. این تکنیک جدید نیاز به طیف سنج های سنتی را برای اندازه گیری تشدید نوری طیف سنج از بین می برد و باعث کوچک شدن سایز و کاهش هزینه زیست حسگر شود. کار تحلیلی با استفاده از روش FDTD تفاضل های متناهی در زمان صورت گرفته است.

نانو حسگر زیستی، بلورهای نوری ،تشدید پلاسمون سطح، پراش مرتبه اول FDTD