بررسی روش های مربوط به طرح پخش انرژی در شبکه های حسگر بی سیم صنعتی هوشمند

در شبکه های حسگر بی سیم صنعتی هوشمند، گره های حسگر معمولا یک فناوری قابل برنامه ریزی را اتخاذ می کنند. این دستگاه های هوشمند می توانند با برنامه نویسی مجدد عملکردهای جدیدی را بدست آورند. هم چنین این دستگاه ها سیستم های نرم افزاری را از طریق دریافت نسخه جدید از کدهای برنامه بروزرسانی می کنند. اگر گره های حسگر نیاز به ارتقاء داشته باشند، گره چاهک (سینک) بسته های کد برنامه را از طریق پخش یک به چند به آنها (گره های حسگر) انتشار می دهد و بنابراین توانایی های جدیدی بدست می آیند و شبکه تعریف شده نرم افزاری را تشکیل می دهند. با این حال، به دلیل حجم بالای بسته کد، محدودیت انرژی گره حسگر و کیفیت لینک نامطمئن شبکه بی سیم، انتشار سریع بسته های کد به تمامی گره ها در شبکه یک موضوع چالش برانگیز است. در این گزارش ابتدا به بررسی مفهوم شبکه حسگر بی سیم هوشمند پرداخته شده؛ سپس پروتکل های خوشه بندی این سیستم ها با یکدیگر مقایسه می گردد. نهایتا از بین سایر مطالعات بررسی شده یک مدل پیشنهادی مبنی بر پخش انرژی کارآمد با شعاع انتشار قابل تنظیم با هدف بهبود عملکرد ارتقاء شبکه به عنوان یک مدل انرژی کارآمد انتخاب شد.

Keywords:

شبکه های حسگر بی سیم , پروتکل خوشه بندی , پخش انرژی کارآمد