مروری بر ساختارهای جبران کننده های تاخیر زمان

افزایش منابع مختلف تجدید پذیر وناپذیر انرژی واتصال آنها به یکدیگرباعث ایجاد ضرورت های جدید درطراحی استراتژی کنترلی برای ریز شبکه ها شده است که باکنترل آنها باعث ایجادپایداری ولتاژ،فرکانس وعملکرد هماهنگ واحدها درریز شبکه های فرایندی خواهیم شد. دراین طرح سیستم های فرایندی باهم ارتباط دارند.اماچالش اصلی در کنترل توزیع شده وجود تاخیر درشبکه های ارتباطی وسیستم های فرایندی بین عامل ها می باشد.انواع مختلف تاخیردرسیستم های فرایندی وجودداردکه می توان آنرا ازلحاظ محل وقوع وماهیت تاخیر به دودسته تاخیردرورودی وتاخیر درحالت تقسیم نمود و هرکدام دارای زیر مجموعه هایی می باشند که در مقالات مختلف به آن پرداخته شده است.به منظورجبران اثرتاخیر، روش های متفاوتی درمراجع مختلف مورد استفاده قرارگرفته است که از جمله این روش ها می توان به جبران کننده اسمیت، جبران کننده تاخیر زمان ایتو و واتانابه جبران کننده تاخیر زمان هاگلاند جبران کننده تاخیر زمان آشتروم، جبران کننده تاخیر زمان Mataušek & Micić جبران کننده تاخیر زمان اودیر ، جبران کننده ریکو وکاماچو جبران کننده تاخیر زمان مجهی و آثرتون، جبران کننده اودیرو سوردیله جبران کننده تاخیر زمان کایا و آثرتون ، جبران کننده تاخیر زمان لو یانگ ونگ زنگ نام بردکه مروری براین روش ها شده ونقاط قوت وضعف هرکدام آورده شده است. ازاین روش ها که درزمینه کنترل سیستم های تاخیردار فرایندی بوده بطور جداگانه بررسی شده است.

Keywords:

ساختار , جبران کننده , تاخیر , زمان