محمدرضا حصارکی - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد شهر قدس،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران

تعلیم و تربیت صحیح به ویژه از سوی خانواده و مدرسه باعث رشد و شکوفایی ویژگی های اخلاقی و انسانی در کودکان می شود و راه را برای سعادت دنیوی و اخروی آنان هموار می سازد.تعلیم و تربیت از گذشته دور تا زمان حال همواره مورد تاکید و توجه اقوام و ملل مختلف بوده است و علیرغم پیچیدگی ها و تنوع سبک های زندگی امروزی، تربیت همچنان مهمترین دغدغه دولت ها، حکومت ها، خانواده ها، نظام های آموزشی است.تعلیم و تربیت رکن اساسی پیشرفت جوامع مختلف است.جوامعی که نتوانند اصول و مبانی تعلیم و تربیت را به درستی به مرحله اجرا بگذارند و یا آن را نادیده بگیرند با گذشت زمان دچار آسیب ها و خسارات فراوان می شوند که جبران آن به سادگی امکان پذیر نمی شود.تلاش فلاسفه و اندیشمندان نیز همواره بر این بوده است تا با ارائه دیدگاه ها و نظریات خود، راه را برای تربیت هر چه بهتر افراد به ویژه کودکان فراهم سازند.از قدیم الایام ادبیات یکی از مهمترین ابزارهای انتقال اندیشه و افکار نوع بشر بوده است و همچنان این نقش و جایگاه را برای خود حفظ کرده است.یکی از مهمترین راهکارهای ترویج و نهادینه سازی آموزه های تربیتی در کودکان آموزش غیر رسمی است که معمولا0 از طریق ادبیات شفاهی و مکتوب می توان به بهترین شکل ممکن آن را به اجرا گذاشت.با توجه به آنچه گفته شد دراین مختصر سعی شده است تا با مروری بر دیدگاه اسلام و فلاسفه و اندیشمندان در رابطه با اهمیت تعلیم و تربیت، نقش ادبیات در ترویج و نهادینه سازی آموزه های تربیتی مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.

آموزه های تربیتی، ادبیات، نهادینه سازی، کودکان