مسعود عبدالهی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب دانشگاه تهران
جمال سلیمانی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب دانشگاه کردستان

درباره ی پیامبر(ص)و فضایل و اوصاف ایشان ، شاعران در دوره های مختلف اسلامی ، مدایح زیبا و دلنشین و قابل توجهی را سروده اند و در آن به حقایقی چون معراج ، توسل به شخص پیامبر صلی االله و چشم امید داشتن به شفاعت آن حضرت بارها سخن سرایی کرده اند. مدایح نبوی در میان شاعران کرد و عرب زبان از جایگاه و اعتباری قابل توجه برخوردا است ، میرزا احمد داواشی از شعرای معاصر کرد در دیوانش و احمد شوقی در قصیده نهج البرده به این مهم پرداخته اند و دفتر اشعارشان را با آن مزین کرده اند.مقاله حاضر بر آن است تا با تکیه بر مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی و با بهره گیری از روش توصیفی –تطبیقی به مقایسه مدایح نبوی در دیوان میرزا احمد داواشی و نهج البرده احمد شوقی بپردازد و وجوه اشتراک و موارد اختلاف مدایح دو شاعر را مورد واکاوی قرار دهد.

مدایح نبوی ، میرزا احمد داواشی ، نهج البرده ، احمد شوقی