سیداسماعیل فرجی اصطلخ پشتی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ساوه و استاد آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان وابسته به جامعه المصطفی العالمیه

در دوره معاصر خصوصا0 دهه های اخیر بحث بر سر ارتقای کیفی آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان بالا گرفته است. این موضوع ذهن بسیاری از ادیبان، فلاسفه، روانشناسان، جامعه شناسان و بسیاری از پژوهشگران را به خود مشغول ساخته و در این زمینه نظریات متعددی نیز ارائه شده است. پس از پژوهشهای بسیار عده زیادی از این اندیشمندان و پژوهشگران به این نتیجه رسیدهاند که برای ارتقای سطح کیفی زبان آموزی و ایجاد مهارتهای استدلالی مبتنی بر تفک6ر صحیح در امر یادگیری زبان دوم باید تغییرات بنیادینی در امر آموزش زبان فارسی صورت گیرد. با توجه به کاربرد گسترده زبان در عرصه های مختلف، مسئله زبان در فلسفه و یادگیری به کمک فلسفه زبان، از ابعاد مختلفی قابل بررسی است. امروزه آموزش مهارتهای تفکر و یادگیری از طریق روشهای نوین و فعال ضروری است. این امر، اصولا0 با تغییر بنیادین روشهای آموزش و یادگیری در مراکز آموزشی میسر میشود. از سویی نقش فلسفه در تمامی زمینه های علوم بشری بر کسی پوشیده نیست. ظهور مکاتب و روشهای نوین فلسفی در طول تاریخ در راستای پاسخگویی به زوایای پنهان دانش بشری بوده است. در حوزه آموزش زبان نیز بیتردید میتوان از اندیشه ها و روشهای فلسفی الهام گرفت. نظر به اهمیت موضوع آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان و نقش محوری تفکر خلاق و شیوه گفتوگو محور در روش فلسفی آموزش فلسفه برای کودکان پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق کتابخانه ای- اسنادی به بررسی چگونگی استفاده از روش p4c در امر آموزش زبان به غیر فارسیزبان خواهد پرداخت. یافته های این پژوهش نشان میدهد که میتوان از حلقه کند و کاو در شیوه لیپمن جهت آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان به خوبی بهره گرفت.

آموزش زبان فارسی، فلسفه، لیپمن، حلقه گفت وگو، کندوکاو.