علی نامجو - دانشجوی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم

چنین گفت زرتشت داستانی فلسفی واندیشمندانه، با زبانی هنری و شاعرانه است که آن را فردریش نیچه،فیلسوف وهنرمند آلمانی، خلق کرده است. نیچه، درآفرینش این اثر، ازگونه های متفاوت تصویر پردازی سود برده است؛ درنتیجه، زبان این داستان،هنری وخیال انگیزاست. تصویرپردازی درقلمرو5 زبان، یعنی خلق تصاویرذهنی به وسیله ی زبان، با بهره گیری ازقوه ی تخیل؛ یعنی آفریدن تصاویری ذهنی،با استفاده ازتوانایی های زبان. این هنر، پیوسته مورد توجه شاعران و نویسندگانی بوده است که می خواسته اند با اثرخود، برذهن خاطب تاثیربگذارند واو را با اندیشه ی خود، آشنا وهمراه سازند.ما،دراین پژوهش، کوشیده ایم تا تصاویرصفحاتی محدود، از کتاب چنین گفت زرتشت را استخراج و دسته بندی کنیم؛ درپایان نیزنتایجی ارائه کرده ایم که گونه ها وتا حدودی شیوه ی تصویرپردازی نیچه را دراین داستان، مشخص می سازد.

تصویر، تشبیه، استعاره،نماد، اسطوره، چنین گفت زرتشت