بررسی ویژگی های شخصیتی قهرمانان داستان های تراژیک شاهنامه بر اساس نظریه مثبت نگری سلیگمن

شاهنامه یا قرآن عجم کتابی است علاوه بر رزم و بزم، مملو از پیام ها و سروش اخلاقی و انسانی، ارتباط علم روان شناسی وادبیات امری است که قابل کتمان و انکار نمی باشد به گونه ای که می توان ادبیات را با تئوری های روان شناسی دنیای امروزمطابقت داد زیرا چشم انداز هر دو، آرمان شهر است. این مقاله به بررسی شخصیت های تراژدی شاهنامه بر اساس نظریه سلیگمن پرداخته است و دید مثبت نگر و مثبت بین بی همالان شاهنامه، از جمله سهراب و فرود را مورد نقد و ارزیابی قرارداده است. گرد آورنده با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به این نتیجه رسیده است که مثبت نگری و مثبت بینی و مثبتاندیشی گاهی مانع از وقوع داستان های تراژدی نمی شود.

Keywords:

شاهنامه , روان شناسی مثبت نگر , سلیگمن , تراژدی , سهراب , فرود