مهدی سعادتی - کارشناس ارشد محیط زیست، دانشگاه صنعتی اصفهان،
افشین قراگوزلو - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور رشت،

منشاء تهدیدات زیستی میتواند غیر طبیعی( دخالت انسان ، مسائل بهداشتی ، فراورده های سمی) و یا به صورت طبیعی ( حشرات ، حیوانات ، گیاهان ، تغییرات جوی) بروز کند و اثرات جبران ناپذیری در کوتاه مدت و یا بلندمدت برپیکره کشور از لحاظ انسانی، اقتصادی، عرصه های طبیعی، مرز داری، توزیع فضایی جمعیت، اشتغال و بحران آب داشته باشد. بیشترین تهدیدات زیستی با دخالت انسان مستقیم یا غیر مستقیم(سوء مدیریت) رخ می دهد مانند بیوتروریسم که جامعه هدف آن می تواند یک شخص یا یک جامعه باشد و یا واردات محصولات تراریخته که در بلندمدت منجر به تداخل ژنی در بین گونه های گیاهی و جانوری شده و کاهش تنوع خزانه ژنی کشور را به دنبال می تواند داشته باشد. در این مطالعه حوزه های تهدیدات زیستی به صورت مجزا در سطوح مختلف کشور و روابط آن ها با یکدیگر و نقشی که در پویایی جمعیت کشور دارد پرداخته شده است. بحران آب و کاهش سطح تراز آب دریاچه ها و تالاب های کشور باعث بروز تهدیدات زیستی از جمله زوال زیستی، افزایش گرد و غبار در استان های خوزستان، فارس و سیستان بلوچستان، از بین رفتن مشاغل خرد روستائیان و مهاجرت آن ها به شهر ها و تاثیر مستقیم در کاهش تراکم جمعیت انسان در مرزهای کشور و افزایش تهدیدات از نواحی مرزی و لطمه به دارائی های ملی شده است، لازمه مدیریت تهدید، آشنایی با تهدیدات زیستی، عاملین تهدید و چگونگی مقابله با تهدید است. در نتیجه بازرسی و مدیریت صحیح و حساسیت بالا نسبت به واردات محصولات زیستی، دامی، نباتات، غذا و دارو و منع خروج ذخایر ژنتیکی کشور همراه با مدیریت صحیح منابع آبی کشور و تامین حقابه تالاب ها و دریاچه های کشور رویکرد مناسبی برای مقابله با تهدیدات زیستی درکشور است.

تهدیدات زیستی، محصولات تراریخته، مدیریت منابع آبی، پویایی جمعیت