بررسی انتقال حرارت از یک سطح استوانه ای در اثر برخورد یک جت حلقوی هوا

انتقال حرارت به کمک جت های برخوردی هوا بر روی سطح جامد استوانه ای شکل به صورت عددی بررسی شده است. پرتاب سیال با سرعت بالا باعث به وجود آمدن یک لایه ی مرزی بسیار نازک شده و در نتیجهباعث افزایش انتقال حرارت می شود. شکل جت به صورت یک حلقه به عنوان هندسه ای نو در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار می گیرد. از مهمترین فاکتورهای موثر در مقدار نهایی انتقال حرارت می توان به عددرینولدز، عدد پرانتل، قطر جت و فاصله ی بین جت و دیواره ی مورد نظر اشاره کرد. در جت های استاندارد، با کاهش قطر جت و ثابت نگه داشتن عدد رینولدز، میزان انتقال حرارت افزایش می یابد که نتیجه ی افزایشسرعت خروجی از جت است. اگرچه به ازای مقادیر خاصی از نسبت فاصله به قطر جت، کاهش فاصله کمکی به افزایش انتقال حرارت نمی کند. دلیل این امر نزدیکی بیش از حد خروجی جت به دیواره است. اما استفاده از جت حلقوی برای خنک کردن سطوح خمیده باعث ایجاد تغییرات بسزایی در رفتار سیال خروجی می شود. ایجاد نیروی توربولانس قوی در سیال و خمیدگی شدید خطوط جریان حول شعاع هندسه از جمله دلایل تاثیر گذار بر این امر به شمار می روند.

Keywords:

جت برخوردی هوا , نازل حلقوی , انتقال حرارت جابجایی اجباری , بررسی عددی