نسبت عدالت و حکمرانی خوب در گفتمان نوگرایی دینی

عدالت از جمله مفاھیم بنیادین در اندیشه و نظریه سیاسی است که از روزگاران نخستین دغدغه انسان بوده و ذھن اندیشمندان بسیاری را به خود مشغول داشته است. در اندیشه سیاسی اسلام حکمرانی ربط مستقیمی به میزان آراستگی حاکم و ارکان حکومت به عدالت دارد. از این رو در اندیشه اسلامی نتایج عدالت در بسیاری از موارد به آنچه مختصات حکمرانی خوب محسوب می شوند کمک می کند. نوگرایان دینی معاصر شیعه نیز در بسیاری از نوشته ھای خود با تکیه بر این مفاھیم، از جمله شرایط تحقق جامعه و سیاست مطلوب و شکل گیری حکمرانی خوب را مستلزم نظم سیاسی عادلانه دانسته اند. مساله این مقاله بررسی نسبت عدالت حکمرانی خوب در اندیشه نوگرایان دینی شیعه با تکیه بر آراء دو نوگرای دینی معاصر یعنی امام خمینی (ره) و شھید مرتضی مطھری است. روش این مقاله نیز مقایسه ای است و با استفاده از شاخص ھای عدالت و حکمرانی خوب دیدگاه نوگرایان شیعه در زمینه نسبت این دو مفھوم مورد بررسی قرار می گیرد.

Keywords:

عدالت , حکمرانی خوب , نوگرایان دینی , امام خمینی , شهید مطهری