آیدین سید یوسفی - کارشناسی ارشد حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد هرمزگان

تعریف فقهی و حقوقی مالکیت: مالکیت رابطه ای است اعتباری بین مال از یک طرف و بین شخص (حقیقی یا حقوقی) از طرف دیگر که بر اساس آن مالک می تواند هر تصرف معقولی را که مایل باشد می تواند در آن انجام دهد . انسان نسبت به آنچه بدست می آورد حس مالکانه داشته و خواهان آن است که قوانین و مقررات در جهت تضمین و صحه نهادن بر آن تصویب و اجرا شوند. ولی امروزه قوانینی برای سلب این حق مالکیت وضع و تصویب شده است که در این مقاله با هدف شناخت و بررسی تعدادی از این قوانین از دیدگاه حقوق خصوصی بطور مختصر و مفید پرداخته می شود. این مقاله که با روش توصیفی تحلیلی انجام شده با این دستاورد که انسان به اموال، املاک و دارایی های خود حق مالکیت دارد و دین مبین اسلام نیز بر آن صحه نهاده و بر آن تاکید نموده است، ولی این به معنای مالکیت مطلق او نیست بلکه بنا به شرایط و مقتضا و مصالح عمومی و کشوری، این حق گاهی سلب و یا محدود می گردد.

سلب مالکیت، اموال، حقوق خصوصی