جایگاه امارات قضایی به عنوان ادله اثبات دعوی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 3,454

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

RICCONF02_189

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

Abstract:

بی گمان حق هنگامی منشا اثر است که مورد تعرض نباشد و گرنه حق مورد تعرض احتیاج به دفاع واثبات دارد در این مورد نقش ادله اثبات دعوی غیر قابل انکار است و امارات به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی در روند دادرسی و حل سریع دعاوی از اهمیت بالایی برخوردار است. امارت بر دو نوع امارات قانونی و قضایی؛ اماره قضایی ، بدون شک یکی از مناسب ترین مجاری گسترش عدالت قضایی محسوب می شود . باید ظن معتبر را با پایه خرد سنجید و قابل انعطاف ساخت و اماره ها محل استنتاج از قرینه ها و نشانه هاست اماره قضایی را باید دلیل واقعی همانند سند و شهادت و اقرار، شمرد، نه دلیل حکمی یا تعبدی بر پایه همین ویژگی است که دلالت اماره قضایی برواقع را قوی تر ازدلالت اماره قانونی دانسته اند و در مقام تعارض اماره قضایی و قانونی ، اماره قضایی را حاکم شمرده اند. طبق حقوق مدنی فرانسه نیز، در بخش اثبات ، قاضی فارغ از نظام قانونی ،آزادانه قدرت اثباتی نشانه ها و قرینه ها را در وجدان خود می سنجد و گاه قرینه ای کوچک انگیزه عدالت خواهی را در او بیدار و باعث تصمیم نهایی می شود. به طور کلی هدف از استناد به ادله حصول همین آرامش وجدانی برای قاضی است، لیکن به نظر می رسد این مهم به جهت ویژگی های خاص اماره قضایی ،در این نوع ادله اثبات ملموس تر است. با این وجود استناد به اماره شمشیر دولبه است ؛ استناد بی ضابطه اماره قضایی منجر به خود مختاری و خود کامگی قاضی خواهد شد. عدم توجه به قراین وامارات و اوضاع واحوال موجود در دعوی نیز سبب می شود عدالت در فرایند دادرسی رنگ می بازد. در این مقاله سعی بر این است که امارات قضایی را بصورت تطبیقی و تحلیلی در حقوق ایران و فرانسه مورد بررسی قرار گیرد.

Authors

مهرناز امیرشاهی

گروه حقوق خصوصی،واحد بین المللی کیش،دانشگاه ازاد اسلامی،جزیره کیش،ایران

احد باقرزاده

هیات علمی دانشگاه تهران

علیرضا سایبانی

هیات علمی دانشگاه