سیدعباس طباطبایی - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز
آرش مرادزادگان
سیدعبداله حسینی

سالانه مواد زائد زیادی به دلیل حفر چاه های نفت و گاز در شرکت ملی حفاری ایران تولید می شود که به آنها بریده های حفاری می گویند. این زائدات به دلیل دارا بودن مواد هیدروکربنی مانند گازوئیل، سبب آلودگی و تخریب محیط زیست می گردد. این مواد زائد در حقیقت ترکیب بریده های لایه های مختلف زیر زمینی است که توسط مته حفاری می شود.این مواد همراه گل حفاری و سایر مواد افزودنی که بسته به نوع چاه، فشار چاه و سایر شرایط ژئوتکنیکی و زمین شناسی در همان ابتدا به داخل چاه تزریق شده است، از چاه بیرون آمده و در مکانی انباشته می شود.در حال حاضر شرکت ملی حفاری ایران به دلیل وجود مواد سمی و مضر برای محیط زیست، این مواد را با سیمان تثبیت کرده و مدفون می کند.در این مقاله امکان سنجی استفاده از این مواد زائد در ساخت بتن آسفالتی گرم مورد بررسی قرار گرفته است.با آزمایشاتی که بر روی استقامت مارشال و روانی مارشال نمونه های بتن آسفالتی گرم انجام گردیده، درصد استفاده از این مواد زائد با حفظ حدود مجاز آیین نامه ای مشخص گردیده است.

بریده های حفاری، مواد زائد، بتن آسفالتی گرم، محیط زیست، استقامت مارشال