مجتبی حبیبی نژاد - کارشناس ارشد محیط زیست مدیریت محیط زیست، بهداشت و ایمنی

معادن به عنوان موتورمحرکه فعالیتهای صنعتی جوامع تاثیرات مختلفی را بر ابعاد مختلف زندگی بشر از قبیل ابعاد اجتماعی و اقتصادی و زیست محیطی می گذارند. با توجه به تاثیرات زیاد معادن بر محیط زیست لازم است فعالیتهای معدنی به گونه ای طرح گردند که تاثیرات منفی فعالیتهای معدنی به حداقل رسیده و تاثیرات مثبت آن حداکثر شده و پس از بسته شدن معدن نیز ادامه یابد تا مردم اطراف پس از بسته شدن سایت معدنی دچار مشکلات عدیده زیست محیطی و اجتماعی و اقتصادی نشوند. از این در جوامع پیشرفته نسبت به موضوع بسته شدن معدن حساسیت خاصی وجود دارد و برنامه های مختلفی برای جلوگیری از بروز این مشکلات در طراحی معدن در نظر گرفته می شود. عمده ترین این رویکردها رویکرد Closure Planning است که توسط شرکتهای بزرگ معدنی دنیا نظیر bhpbilliton مورد توجه قرار گرفته است ودر این مقاله به آن پرداخته می شود همچنین با وضعیت موجود کشور ایران مقایسه می گردد.. دراین رویکرد با پذیرفتن این مطلب که استخراج معادن اصل اساسی در توسعه محسوب می شود مسیر سیستماتیک ارزیابی چرخه حیات معدن شامل شناخت، طراحی، پایش و ارزیابی و انجام اصلاحات برای طرحهای توسعه معدن در نظر گرفته می شود و پس از پایان عمر معدن نسبت به تحویل آن به کاربران بعدی اقدام می گردد

معدن، توسعه پایدار، بستن معدن، طرح معدن، closure plan، ارزیابی چرخه حیات