رضا زندی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران
محسن علی شایانفر - گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران

سازه های ساختمانی تحت اثر نیروهای لرزه ای ناشی از زلزله تغییر مکان می یابند. این تغییر مکان ها که عموما از نوع جانبی هستند، باید توسط دیوارهای برشی، مهاربندها و یا اتصالات صلب (قاب خمشی) مهار گردند. متداولترین روش کنترل تغییر مکانها و مقاومت در برابر نیروی افقی زلزله در سازه های فولادی، مهاربندها می باشند که به شکل های گوناگون اجرا می شوند. در این پژوهش برای انجام تحلیل از روش تحلیل استاتیکی غیر خطی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که ضریب رفتار در مهاربند ها در حالتی که سازه تعداد طبقات بیشتری را دارا می باشد بیشتر بوده و همچنین در حالتی که مدل ها با ابعاد بزرگتر مدل شده اند و همچنین در نهایت ضریب رفتار مشخصی برای مهاربند کمانش ناپذیر واگرا مشخص شده است.

ضریب رفتار، قاب های فولادی، مهاریند