کاهش تاخیر دریافت داده ها در اینترنت اشیاء به کمک معماری SDN

اینترنت اشیاء مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات است. به صورت خلاصه اینترنت اشیاء فناوری مدرنی است که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیاء) قابلیت ارسال داده از طریق شبکه هایارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم می گردد. اینترنت اشیاء در واقع زیرساختی از شبکه دینامیکی خودتنظیم شونده با پروتکل های ارتباطی استاندارد و سازگار است که در آن اشیاء فیزیکی و مجازی، دارایهویت، ویژگی های فیزیکی و شخصیت های مجازی می باشند و بصورت یکپارچه درون زیرساخت اطلاعاتی تجمیع شده اند. اینترنت اشیاء به دنبال این است که تمام اشیاء پیرامون قابلیت اتصال به اینترنت و استفاده از امکانات تبادل داده را داشته باشند. اما پیش روی این تکنولوژی چالش هایی نیز وجود دارد. چالش هایی از جمله عمر گره ها، توان مصرفی، حافظه محدود و قدرت پردازشی و تاخیر در ارسال و دریافت و از دست رفتن بسته ها در این نوع شبکه ها که بیشتر به دلیل ساختار این نوع از شبکه ها می باشد تا حدود زیادی عملکرد و کارایی این نوع از شبکه ها را تحت تاثیر قرار می دهد . با ظهور شبکه های مبتنی بر نرم افزار امید زیادی در جهت رفع این چالش ها بوجود آمد. شبکه های نرم افزار محور که به دنبال انتقال تمرکز از سخت افزار شبکه به نرم افزار شبکه می باشد با ایجاد تفکیک بین سطح داده و سطح کنترل شبکه، اجازه ظهور ایده های جدیدی را داده است. در راستای کاربرد شبکه های نرم افزار محور در شبکه های حسگر بی سیم ایده هایی ارائه شده است که همگی جدید و به نوعی ناقص هستند. یکی از این ایده ها معماری SDN_WISE می باشد که بر روی مدیریت شبکه های حسگر با استفاده از شبکه های نرم افزار محور تمرکز دارد. در این مقاله ما قصد داریم تا با پیاده سازی این نوع از شبکه ها کارایی و تاثیر این ایده در میزان تاخیر در اینترنت اشیاء را مورد بررسی قرار دهیم .

Keywords:

اینترنت اشیاء , تاخیر , شبکه های مبتنی بر نرم افزار , IOT , SDN