بررسی تاثیر DFIG در ایجاد فلیکر در شبکه توزیع و ارایه راهکارهایی برای کاهش آن در حضور ژنراتور بادی

فلیکر ولتاژ یکی از جنبه ای مهم کیفیت توان در شبکه های قدرت است. این پدیده به نوسانات متناوب یا غیرمتناوب ولتاژ در شبکه های قدرت اطلاق می شود که دامنه آن ها تا حد 0/1 پریونیت بوده و فرکانس این نوسانات نیز بین صفر تا 30 هرتز می باشد. به دلیل آثار آزار دهنده و مخرب این نوسانات، استانداردهای کیفیت توان در شبکه های قدرت برای این پدیده مطرح شده و حدود انتشار فلیکر مجاز در شبکه های قدرت برآورده شده است. از جمله روش های کاهش فلیکر خازن های استاتیکی، ابزارهای کلیدزنی بر پایه الکترونیک قدرت و افزایش ظرفیت سیستم را می توان نام برد. روش خاص براساس فاکتورهای زیادی نظیر نوع باری که منجر به ایجاد فلیکر شده، ظرفیت سیستم تغذیه کننده بار و هزینه تکنیک حذف فلیکر انتخاب می شود. در این پژوهش از دو ابزار از ادوات FACTS برای کاهش فلیکر ایجاد شده توسط DFIG موجود در توربین بادی استفاده شده است، جبران سازهای استاتیکی توان راکتیو (SVC)، می توانند در کنترل نوسانات ولتاژ در بارهای متغیر خیلی سریع، موثر باشند. خازن های سوئیچ شده با تریستور (TSC) نیز می توانند برای تامین توان راکتیو برای یک سیستم قدرت در یک مدت زمان خیلی کوتاه به کار روند. بنابراین برای کاهش اثرات نوسانات سریع بار مفید می باشند. TSC ها معمولا دارای 2 تا 5 بانک خازنی موازی می باشند که به صورت سری با دیودها و تریستورهای متصل شده به صورت پشت به پشت، قرار گرفته اند. ظرفیت خازن ها معمولا برابر با یکدیگر است یا به صورت مضرب هایی از یکدیگر تنظیم شده اند تا تامین توان راکتیو هموارتری را میسر سازند و انعطاف پذیری را در کنترل توان راکتیو افزایش دهند. کلیدزنی خازن ها در پله های گسسته، مقدار توان راکتیو تحویل داده شده به سیستم توسط TSC را کنترل می کند.

Keywords:

شبکه توزیع , سیستم های تولید پراکنده , انرژی های تجدیدپذیر , نیروگاه بادی , کاهش فلیکر , جبران سازهای استاتیکی توان راکتیو SVC