ارائه تخصیص منابع و برنامه ریزی زمانی کار در محیط محاسبات ابری

تخصیص منابع در محیط محاسبات ابری یکی از کارهای پیچیده میباشد چون تعداد زیادی کامپیوترهای جایگزین با ظرفیتهای مختلف وجود دارد. هدف از این مقاله پیشنهاد یک مدل برای تخصیص منابع وظیفه گرا در محیط محاسبات ابری است. تخصیص منابع، با روش ماتریس مقایسه دوتایی، فرایند تحلیل سلسله مراتبی منابع موجود و اولویت های کاربر میباشد. منابع محاسباتی را میتوان با توجه به رتبه وظایف، اختصاص داد. علاوه بر این، یک ماتریس القاء جهت شناسایی عناصر سازگار استفاده می شود و نرخ سازگاری را هنگامی که وزنهای متناقض به کارهای مختلف اختصاص داده می شود، بهبود می دهد. دو مثال گویا اعتبار متد پیشنهادی را اثبات می کند.

Keywords:

محاسبات ابری , زمانبندی وظایف , تخصیص منابع , نرخ سازگاری , فرایند تحلیل سلسله مراتبی