اثربخشی آموزش تاب آوری بر پرخاشگری و خودکارآمدی دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهر مشهد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش تاب آوری بر پرخاشگری و خودکارآمدی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح گروه کنترل نابرابر است. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیشه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه (دوره دوم) ناحیه یک مشهد بودند که در سال تحصیلی 94-95 مشغول به تحصیل بوده و در پرسشنامه پرخاشگری نمره بالایی کسب کرده بودند. از بین داوطلبین دو نمونه 19 نفری انتخاب و به عنوان گروه آزمایش و گروه گواه تقسیم شدند، سپس متغیر مستقل (تاب آوری) بر روی گروه آزمایش به مدت 8 جلسه (هرهفته یک جلسه به مدت 90 دقیقه) اعمال گردید. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و پرسشنامهپرخاشگری آیزنک بود جهت تمزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شده است که نتایج حاصل بیانگر این بود که آموزش تاب آوری بر پرخاشگری و خودکارآمدی دانش آموزان موثر است.

Keywords:

تاب آوری , پرخاشگری , خودکارآمدی.