بیژن نصیری - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه خوارزمی تهران

هدف پژوهش حاضر مقایسه مهارت حل مسئله و نحوه مقابله با استرس در دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی بود. بدین منظور تعداد 60 نفر نمونه در دو گروه 30 نفره دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی با تعداد دختر و پسر برابر، در دانشگاه خوارزمی به شیوه دردسترس انتخاب شدند. پرسشنامه حل مسئله کسیدی و لانگ که دارای شش زیرمقیاس درماندگی ، مهارگری حل مسئله ، سبک خلاقیت ، اعتماد ، سبک اجتناب ، سبک گرایش است برای سنجش حل مسئله مورد استفاده قرار گرفت. و پرسشنامه فرم کوتاه شده مقابله با موقعیت های استرس زا که دارای سه مولفه سبک مقابله ای اجتنابی، سبک مقابله ای مسئله مدار و سبک مقابله ای هیجان مدار است، برای سنجش نحوه مقابله با استرس مورد استفاده قرار گرفت. بین گروه دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی، تنها درعامل درماندگی تفاوت معنادار وجود داشت به طوری که میانگین عامل درماندگی در دانشجویان خوابگاهی بیشتر از دانشجویان غیرخوابگاهی بود. در سایر زیرمقیاس ها تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.

حل مسئله، سبک مقابله با استرس، زندگی خوابگاهی.