تاثیر مکمل دهی حاد بتاآلانین بر میزان لاکتات خون، توان بی هوازی و شاخص خستگی در ورزشکاران جوان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 957

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ETCONF03_027

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

Abstract:

زمینه و هدف: یکی از شیوه های مقابله با آثار نامطلوب خستگی ناشی از فعالیت ورزشی سنگین و شدید استفاده از مکملهای خوراکی است در این میان مکمل بتاآلانین نیز به دلیل یافته های متناقضی که در خصوص اثراتش بر خستگی ناشی از ورزش گزارش شده، مورد توجه است. هدف از انجام این پژوهش تاثیر مکمل دهی حاد بتاآلانین بر میزان لاکتات خون، توان بیهوازی و شاخص خستگی ورزشکاران جوان است.روش کار: جامعه آماری تحقیق را ورزشکاران مرد سالم سنین 18 تا 26 سال رشته کشتی شهرستان قزوین تشکیل میداد که بهصورت آماتور در سال 1397 در باشگاه های کشتی این شهر به صورت منظم در طی پنج سال اخیر به تمرینات رشته کشتی میپرداختند. نمونه موردنظر محقق با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و بعد از اطمینان از حصول شرایط موردنظر محقق، با حجم 16 نفر انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه 8 نفره کنترل (دارونما روزانه 3 گرم کپسول حاوی نشاسته به مدت 7 روز) و تجربی (مکمل بتاآلانین به صورت روزانه 3 گرم به مدت 7 روز) تقسیم شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. برای تعیین طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و بهمنظور آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. عملیات آماری در سطح معناداری (P≤ 0.05) موردبررسی قرار گرفت و برای انجام محاسبات از برنامه آماری SPSS24 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین اوج توان بیهوازی وشاخص خستگی خون در دو گروه مکمل و دارونما تفاوت معناداری وجود ندارد ولی توان بیهوازی میانگین و سطح لاکتات بین دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به یافته های موجود در این تحقیق که نشان از تاثیر مثبت مکمل بتاآلانین بر توان بیهوازی و میزان لاکتات داشت به مربیان، ورزشکاران و مدیران گروه های ورزشی توصیه میشود برای ورزشکاران خود بهخصوص کشتی گیران از این مکمل جهت کمک به پیشبرد اهداف تمرینی استفاده نمایند.

Authors

جلیل شالی

کارشناس ارشد،گروه فیزیولوژی ورزشی، موسسه آموزش عالی علامه قزوینی، قزوین، ایران.

عباس صادقی

استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.

حمید ایراندوست

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی ،دانشگاه محقق اردبیلی.اردبیل.ایران.

علی بیات

کارشناس ارشد،گروه فیزیولوژی ورزشی، موسسه آموزش عالی علامه قزوینی، قزوین، ایران.