نقش منابع انسانی و سرمایه فیزیکی در رشد اقتصادی صنعت ورزش ایران

سرمایه گذاری، عامل عمده پیشرفت اقتصادی بشمار می آید و به معنی عام عبارت است از تمام هزینه هایی که موجب حفظ، ابقا و یا افزایش ظرفیت های تولید، و همچنین ایجاد درآمد می شود، بیشتر اقتصاددانان معتقد هستند که در حقیقت کمبود سرمایه گذاری در سرمایه های انسانی عامل اصلی نازل بودن سطح رشد اقتصادی در کشورهای در حال توسعه است و تا زمانی که این کشورها آموزش و پرور ش, استفاده از علوم و دانش و افزایش سطح مهارت های حرفه ای را ارتقا نداده اند، بازدهی و کارایی نیروی کارو سرمایه در سطح نازلی باقی می ماند و رشد اقتصادی با کندی و با هزینه های سنگین تر صورت می گیرد. در واقع می توان گفت سرمایه های فیزیکی تنها زمانی بیشتر مولد خواهند شد که کشور دارای مقادیر لازم سرمایه انسانی باشد.مطالعات انجام شده در داخل و خارج از کشور مبین آن است که سرمایه انسانی و شاخصهای مرتبط با آن دارای تاثیر مثبتی بر رشد اقتصادی هستند . در این مطالعه با استفاده از یک مدل رشد درونزا و استفاده از دو متغیر سطح سواد بزرگسالان و متوسط سالهای تحصیل نیروی کار ، تاثیر رشد سرمایه انسانی بر رشد تولید ناخالص داخلی در دوره انبارها و توسعه منابع طبیعی را در برنمی گیرند؛ بلکه سرمایه گذاری های انسانی ، پژوهش وموفقیت هر سازمانی بستگی به تخصیص و به کارگیری مناسب ابزار، تجهیزات، منابع مالی، مواد خام و منابع انسانی آن سازمان دارد. از میان عوامل تولید، بی شک نیروی انسانی که اساسی ترین عامل است، نقش کلیدی در ارائه خدمات دارد و مهم ترین سرمایه یک سازمان به شمار می رود. لذا پژوهش حاضر به بررسی اثر منایع انسانی بر رشد اقتصادی صنعت ورزش ایران می پردازد.

Keywords:

رشد اقتصادی , منابع انسانی , صنعت ورزش