خوانشی بر برندینگ شهری و گردشگری با تکیه بر هویت شهر مشهد (نمونه موردی : منطقه ثامن)

شهر مشهد با دارا بودن نقاط مختلف گردشگری از جمله وجود حرم مطهر و وجود مکان های گردشگر پذیری در اطراف خودش نظیر طرقبه و ... ؛ فرصت های بسیار مناسب برای جذب گردشگران از تمام نقاط دنیا و ایران داراست، اما با وجود جاذبه های گردشگری فراوان وموقعیت مناسب و مساعد جغرافیایی و وجود بسیاری از مواهب طبیعی و فرهنگی و انواع جاذبه های قابل عرضه به بازارهای جهانگردی بین المللی، مساله توریسم در شهر مشهد تا کنون جایگاه واقعی خود را نیافته است که این به دلیل شناسایی نکردن مکان های مناسب برند گذاری و بازاریابی گردشگری است .این پژوهش بر آن است با روش توصیفی -تحلیلی و بهره گیری از اسناد و مدارک کتابخانه ای نسبت به شناسایی مکان مناسب با انتخاب اثرگذارترین شاخص ها در پیرامون بازاریابی و برند گردشگری و ارزشگذاری آن ها از طریق روش همبستگی دو معیاره و نظرخواهی از گردشگران و مردم ساکن مشهد در غالب پرسشنامه و ورود این نتایج در مدل فرآیند تحلیل spearman با استفاده از نرم افزار spss مشکلات برند گردشگری در داخل هر مشهد و ارائه راه حل های آن مشخص می گردد و در انتها این نتیجه حاصل می گردد که با بررسی رگرسیون انجام شده می توان بیان نمود که روابط عومی شهرداری ثامن در رابطه با رسانه و فرهنگ و مشارکت بخش خصوص و دولت از مهمترین عوامل در بهبود اوضاع برندینگ شهری در منطقه ثامن می باشد.

Keywords:

برندینگ شهری , گردشگری , شهر مشهد , منطقه ثامن