حسین نعمتی علیکان - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه گیلان،ایران
غلامرضا عابدینی - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی گرایش برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات یاسوج،ایران

مسکن یکی از نیازهای اساسی بشر است، اما تنها کالبد و فرم نیست و به تعبیر راپاپوت ، به شدت تابعی از فرهنگ سازندگان و استفاده کنندگان آن است. کمبود ظاهری مسکن، ورود بساز بفروش ها به بازار آن، تلاش دولت برای پاسخگویی به این نیاز و اجرای طرحهایی مانند پس انداز، انبوه سازی و کوچک سازی در دوره سازندگی و مسکن مهر در دولت گذشته، افزایش شدید قیمت ملک و مسکن و نیز تغییرات شکل مسکن، همگی از نشانه های این تحولها به شمار میروند. سیاست اسکان در شهرها همواره با مشکلات عدیده روبه رو بوده است؛ چراکه پاسخ دادن به نیاز تامین مسکن برای همه شهروندان در شهرها، کاری بس پرهزینه و زمانبر است. در طول تاریخ یکی از مهمترین دغدغه دولتها و حکومتها، تامین مسکن برای اقشار مختلف جامعه بوده است و بافت مسکونی شهرهای امروزی، نتیجه به کاربران همان سیاستهای اسکان جوامع انسانی اند. سیاستهایی که در هر دوره، بر طبق شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، تهیه و اجرا میشود و به صورت تدریجی و باگذشت زمان مشکلات ناشی از اجرای این طرحها آشکار میشود که خود نیاز به برنامه ریزی در راستای حل مشکلات ناشی از طرح دارد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی و تحلیل عملکرد سیاست های تامین مسکن در بافت های فرسوده شهری باقرآباد رشت میباشد. جهت انجام تحقیق مهمترین سیاستهای تامین مسکن شناسایی و با استفاده از نتایج پرسشنامه نقاط قوت و ضعف هر سیاست در این محله شناسایی و در انتها با استفاده از مدلSWOT هریک از سیاستها وزن دهی شدند ومیزان موفقیت هر سیاست نسبت به سایر سیاستها شناسایی شد.

بافت رسوده، باقرآباد رشت، سیاست تامین مسکن، مسکن