معصومه داداشیان سرای - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی، دانشگاه تبریز
قادر دشتی - دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه تبریز
باب اله حیاتی - دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه تبریز
محمد قهرمانزاده - دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه تبریز

این تحقیق با هدف ارزیابی پایداری مولفه های کشاورزی رایج شهرستان های منتخب استان آذربایجان شرقی انجام شدهاست. در این راستا سه منطقه منتخب استان شامل شهرستان تبریز، اهر و مراغه به لحاظ تنوع اقلیم، شرایط طبیعی و وضعیتخاص تولیدات کشاورزی، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. شاخص های زیست محیطی به عنوان شاخص های تصمیم -گیری ارزیابی پایداری در نظر گرفته شد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز با بهره گیری از نظرات فنی کارشناسان مدیریت جهادکشاورزی استان و سالنامه های آماری استان در سال 1391 جمع آوری شد. ارزش وزنی زیر شاخص ها به روش تحلیل سلسلهمراتبی (AHP) و با استفاده ازنرم افزار Expert Choice انجام گرفت. اهمیت نسبی هر یک از زیرشاخص ها در گزینه ها (مناطق کشاورزی) نیز با استفاده از تکنیک Topsis تعیین شد. نتایج نشان داد که زیرمعیارهای کود و سم مصرفی در واحدسطح با وزن نسبی 0/219 و زیرمعیار رعایت تناوب زراعی با وزن 0/018 کمترین نقش را در پایداری کشاورزی را دارند. نتایج بیانگر آن است که شهرستان اهر با ارزش وزن نهایی 0/362 مطلوب ترین منطقه و شهرستان تبریز با ارزش وزنی 0/304 ضعیف ترین منطقه به لحاظ پایداری کشاورزی می باشد.

آذربایجان شرقی، ارزیابی، پایداری زیست محیطی، تاپسیس، تحلیل سلسله مراتبی، کشاورزی