رشد ریشه ها با اعمال شوری در بخشی از ریشه در گیاه توت فرنگی

تنش شوری با تغییر در الگوی جذب آب و عناصر غذایی، کمیت و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار می دهد. با تعدیل اثرات اسمزیشوری، می توان عملکرد و کیفیت را افزایش داد. در این آزمایش ریشه های گیاه توت فرنگی به دو قسمت تقسیم شد (سیستم ریشه ایمنقسم) و غلظت های مختلف شوری کلرید سدیم (90mM و 60، 30، 0) به هر طرف ریشه اعمال گردید. تیمارهای آزمایشی شامل 0:30، 0:60، 0:90، 30:30، 60:60 و 90:90 بودند که با ترکیب غلظت های متفاوت شوری بدست آمدند. آزمایش درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و هر تکرار شامل چهار گیاه توت فرنگی، در گلخانه تحقیقاتی هایدروپونیک انجام شد. در این آزمایش با افزایششوری در اطراف ریشه بطور یکنواخت، خصوصیات رشد و نموی گیاه از جمله ریشه، به طور معنی داری کاهش یافت، ولی وقتی فقطقسمتی از ریشه با محلول غذایی بدون شوری آبیاری گردید اثرات سوء شوری کاهش یافت. نتایج نشان داد که تیمارها بر شکل ظاهریریشه ها تاثیر قابل ملاحظه ای داشتند. تاثیر تیمارها بر حجم ریشه، وزن تر و خشک ریشه در هر دو بخش ریشه معنی دار شد. در اینتحقیق اعمال شوری در یک بخش ریشه، رشد ونمو گیاه و ریشه گیاه را در بخش دیگر تحت تاثیر قرار نمیدهد. در نتیجه این آزمایش، باتوجه به کمبود منابع آب شیرین و وجود آبهای شور، میتوان از سیستم ریشهای منقسم برای کشت و پرورش توتفرنگی استفاده نمود.

Keywords:

توت فرنگی , کلرید سدیم , سیستم ریشه ای منقسم , رشد ریشه