ملیحه غبرایی - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشکده منابع طبیعی_دانشگاه یزد_ شهر یزد
حمید سودائی زاده - استادیار،دانشکده منابع طبیعی_دانشگاه یزد_ شهر یزد
سیدمرتضی ابطحی - استادیار، پژوهش مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان
محمدرضا اختصاصی - استاد،دانشکده منابع طبیعی_دانشگاه یزد_ شهر یزد

از چالش های زیست محیطی قرن اخیر، جابه جایی ذرات ریزگرد ، غبار و ماسه توسط باد و تبعات مخرب ناشی از آن است. در دهه هایاخیر، مقابله با فرسایش بادی و ممانعت از جابه جایی تپه های ماسه ای، به کمک مالچ نفتی صورت می گرفت. تخریب محیط زیست بهوسیله مالچ های نفتی و همچنین هزینه های زیاد استفاده از این نوع مالچ، زمینه تحقیق روی تغییر در نوع و شیوه های مالچ پاشی را ایجادکرد. در تحقیق حاضر از مالچ زیست تخریب پذیر پلیمری سلولزی به عنوان تثبیت کننده ماسه های روان استفاده شد و اثر 3 تیمار شاهد،5 تن و 10 تن در هکتار مالچ زیست تخریب پذیر سلولزی پلیمری برروی ارتفاع و زنده مانی نهال و قلمه اسکنبیل در قالب طرح کاملاتصادفی مطالعه شد. نهال ها و قلمه ها در زمینی به مساحت 441 متر مربع به فواصل 3*3 در 7 ردیف کشت گردید. نتایج نشان داد کهکاربرد مالچ سبب افزایش ارتفاع و زنده مانی نهال و قلمه اسکنبیل نسبت به شاهد شده است. تجزیه و تحلیل آماری در محیط نرم افزارspss نشان داد که اختلاف بین کاربرد و عدم کاربرد این نوع مالچ از نظر زنده مانی و ارتفاع قلمه و نهال اسکنبیل به ترتیب در سطح 5 درصدو 1 درصد معنی دار است. نتایج نشان میدهد که استفاده از مالچ زیست تخریب پذیر پلیمری سلولزی میتواند موجب افزایش ارتفاعو زنده مانی نهال و قلمه اسکنبیل شده و با جلوگیری از هدر رفت رطوبت و کاهش دمای خاک به دلیل رنگ روشن این مالچ میزانحاصلخیزی و استقرار گیاه را بالا ببرد.

اسکنبیل، استقرار قلمه و نهال، باد، تثبیت شن ، فرسایش بادی، مالچ