اثر کود ورمی کمپوست روی زیست شناسی پشه ی شته خوارAphidoletes aphidimyza Rondani، در شرایط آزمایشگاهی

برای تصمیم گیری در مورد استفاده از دشمنان طبیعی آفات شناخت خصوصیات زیستی آنها ضروری است. در این تحقیق، تاثیر کودورمی کمپوست روی برخی ویژگی های زیستی پشه ی شته خوار، Aphidoletes aphidimyza Rondani، در تغذیه از شته ی جالیز (Aphis gossypii Glover) دردمای 1±25 درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دورهی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی مورد مطالعه قرار گرفت. شته ی جالیز روی گیاه خیار (رقم کریم) کوددهی شده با چهار سطح ورمی کمپوست: خاک ( 0: 100، 10: 90، 20: 80 و 30: 70درصد حجمی) پرورش داده شد. در هر یک از تیمارها، دوره های نابالغی و بلوغ پشه ی شته خوار روی برگ خیار آلوده به شته ی جالیز به صورت روزانه مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه ی داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. میانگین طول دوره ی جنینی پشه ی شته خوار در تیمار 30 درصد ورمی کمپوست 0/02±2/02 روز به دست آمد که به طور معنی داری کمتر از سایرتیمارها بود. میانگین طول دورهی لاروی شکارگر در چهار تیمار فوق به ترتیب 0/04±3/04، 0/04±2/98 و 0/06±2/82 روز محاسبه شد. کمترین (0/09±7/20 روز) و بیش ترین (0/10±7/82 روز) طول دورهی شفیرگی به ترتیب در تیمارهای 30: 70 و 0: 100 درصد به دست آمد. میانگین طول عمر افراد ماده و نر پشهی شتهخوار در تیمارهای مختلف به ترتیب از 5/67 تا 6/20 و 3/12 تا 3/88 روز متغیر بود. همچنین، طول دوره ی تخم ریزی پشه ی شته خوار در تیمارهای فوق از 4/07 تا 4/73 روز متغیر بود که بیانگر افزایش معنی دار در طول دوره ی تخم ریزی با افزایش سطح ورمی کمپوست می باشد.

Keywords:

پشه ی شته خوار , ورمی کمپوست , شته ی جالیز , پارامترهای زیستی , خیار