تاثیر قرق و چرای متوسط بر میزان جریان دی اکسید کربن در خاک (مطالعه موردی منطقه فندقلو اردبیل)

طی فرایند تنفس ارگانیسم های هتروتروفیک با مصرف ماده آلی،دی اکسیدکربن آزاد می کنند.این فرآیند تحت تاثیرفعالیت بیولوژیکی ارگانیسم ها و متغیرهای محیطی مانند سابقه مدیریتی است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر انتشاردی اکسید کربن و سرعت معدنی شدن کربن در مراتع، با سابقه مدیریتی متفاوت در منطقه فندقلو انجام گرفت. در اینمطالعه نمونه های دست نخورده خاک در اکوسیستم مرتع با سابقه مدیریتی مختلف برداشت شد. تنفس هتروتروفیک ومعدنی شدن کربن خاک در جریان انکوباسیون تعیین شد. بالاترین میزان تنفس هتروتروفیک و سرعت معدنی شدنکربن در اثرات اصلی اکوسیستم ها، در اکوسیستم مرتعی چرا شده و کمترین مقدار در اکوسیستم مرتعی تخریب شدهمشاهده شد. اثرات اصلی سطوح عمقی 0-10، 10-20 و 20-30 تفاوت معنی داری را در میزان تنفس هتروتروفیک وسرعت معدنی شدن کربن نشان نداد. در اثرات متقابل، مرتع قرق در عمق اول و مرتع چرا شده در عمق دوم با مقدارعددی به ترتیب 0/9460 (mg CO(2) g(-1) soil) و 0/9240 (mol C kg(-1)soil d(-1) بالاترین مقدار را در تنفس هتروتروفیک و سرعت معدنی شدن کربن نشان دادند. افزایش میزان دریافت نور و افزایش دمای سطح خاک می تواندسبب تجزیه بیشتر در مرتع چرا شده و بالا بودن تنفسگردد. کاهش ماده آلی ورودی، تخریب خاکدانه در اثر فرسایش،افزایش شدید دمای سطح خاک از دلایل کم بودن تنفس در مرتع تخریب شده می تواند باشد . در کل اکوسیستممرتعی چرا شده به دلیل پویایی پوشش گیاهی منبع مناسبی برای جذب گاز دی اکسید کربن در مقایسه با دیگرروشهای مدیرتی اعمال شده بود.

Keywords:

انکوباسیون , تنفس میکروارگانیسم , کربن آلی , معدنی شدن کربن