الیزا پورتقی - آموخته کارشناسی ارشد حشره شناسی کشاورزی و عضو انجمن پژوهشگران جوان، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
مریم راشکی - استادیار گروه تنوع زیستی، پژوهشکده علوم محیطی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان
اصغر شیروانی - استادیار بخش گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

یکی از مهم ترین عوامل کنترل بیولوژیک شته ها که از کارایی بالایی برخوردار است ، زنبور پارازیتوئید Aphidius matricariae Haliday (Hym., Aphidiidae) می باشد. در این پژوهش رفتار ترجیح میزبانی زنبور A. Matricariae نسبت به مراحل مختلف سنی شته سیاه باقلا (Aphis fabae (Homoptera:Aphididae در دو آزمایش انتخابی و غیر انتخابی در شرایط آزمایشگاهی (دمای 1±25 درجه سلسیوس،رطوبت نسبی 5±70 درصد و دوره نوری 16:8 (تاریکی: روشنایی)) با ده تکرار مورد بررسی قرار گرفت. داده های حاصل از آزمایشات در نرم افزار SAS مورد محاسبه قرار گرفت. بیشترین میانگین شته های پارازیته شده توسط زنبور A.matricariae در هر دو آزمون انتخابی و غیر انتخابی به ترتیب 0/67±8/1 , 0/49±4/0 در مرحله سن سوم پورگی محاسبه شد. کمترین میانگین در سن اول پورگی (0/1±0/1) مربوط به آزمون انتخابی و بدون هیچ گونه پارازیتیسم در آزمون عدم انتخاب به دست آمد. نتایج نشان داد که سن سوم پورگی مناسب ترین میزبان در میان دیگر سنین پورگی و حشره کامل شته سیاه باقلا برای زنبور A.matricariae بود.

؛Aphidius matricariae و Aphis fabae و ترجیح میزبانی