بررسی تاثیر قارچ میکوریز و کودهای بیولوژیک و شیمیایی نیتروژنه بر سهم فرآیند انتقال مجدد در عملکرد دانه برنج

به منظور بررسی تاثیر قارچ میکوریز و کودهای بیولوژیک و شیمیایی نیتروژنه بر سهم فرآیند انتقال مجدد در عملکرد دانه برنج، آزمایشیدر سال زراعی 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان سیاهکل استان گیلان اجرا گردید.فاکتورهای مورد بررسی شامل مقادیر کود نیتروژنه در چهار سطح (عدم مصرف، 30، 60، 90 کیلو گرم اوره در هکتار )، استفاده از کودهای بیولوژیک در چهار سطح (عدم مصرف، تلقیح میکوریزا، تلقیح با ازتوباکتر و آزوسپریلیوم، کاربرد میکوریزا و ازتوباکتر و آزوسپریلیوم) بود. نتایجنشان داد که کود نیتروژنه و کاربرد کودهای بیولوژیک، عملکرد دانه را افزایش داد. بیشترین عملکرد به مصرف 90 کیلوگرم در هکتار نیتروژنو تلقیح بذر با قارچ و باکتری تعلق داشت. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که بیشترین مقدار عملکرد دانه در حالت مصرف بالاترین سطحکود نیتروژن و تلقیح بذر با میکوریز و ازتوباکتر و آزوسپریلیوم 424/40 گرم در متر مربع و کمترین مقدار عملکرد دانه در حالت شاهد 233/93 گرم در متر مربع بدست آمد. بیشترین سهم فرآیند انتقال مجدد در عملکرد دانه (43/73 درصد)، در حالت عدم مصرف کود نیتروژنه × عدم مصرف کود بیولوژیک و کمترین آن (24/12 درصد) در بالاترین سطح از مصرف کود نیتروژنه و تلقیح بذر با میکوریز و ازتوباکتر و آزوسپریلیوم بدست آمد. بنابراین به منظور افزایش عملکرد در شرایط اقلیمی سیاهکل می توان پیشنهاد نمود که 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در تلقیح بذر با میکوریز و ازتوباکتر و آزوسپریلیوم به کار برده شود.

Keywords:

انتقال مجدد ماده خشک , برنج , کودهای بیولوژیک , نیتروژن