علیرضا یغمائی - دانشجوی کارشناسیارشد حشرهشناسی کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی
مهدی حسن پور - استادیار گروه گیاهپزشکی، دانشگاه محقق اردبیلی
علی گلی زاده - دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشگاه محقق اردبیلی
هوشنگ رفیعی دستجردی - دانشجوی دکتری حشرهشناسی کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی

سن شکارگر(Orius laevigatus (Fieber از دشمنان طبیعی موثر در گلخانهها است که به عنوان عامل کنترل بیولوژیک کنههای تارتن، شته ها و تریپس ها به شمار می رود. رفتار کاوشگری دشمنان طبیعی به شدت تحت تاثیر دما قرار می گیرد. در اینتحقیق اثر دماهای 20، 25 و 30 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±55 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی روی نرخ شکارگری افراد نر و مادهی سن شکارگر O. laevigatus در تغذیه از مراحل نمفی کنه ی Tetranychus urticae Kochارزیابی شد. آزمایش در داخل ظروف پتری 8 سانتیمتری و روی دیسک های برگی گیاه خیار رقم زحل انجام شد. حشرات کامل یک تا دو روزهی سن شکارگر به مدت 24 ساعت گرسنه نگه داشته شده و سپس مورد آزمایش قرار گرفتند. هرتراکم در 10 تکرار انجام و پس از گذشت 24 ساعت تعداد طعمه های خورده شده شمارش و ثبت شد. حداکثر نرخ حمله ی تئوریکی (Theorical maximum attack rate) در دماهای 20، 25 و 30 درجه ی سلسیوس برای افراد ماده به ترتیب 63/02، 83/02 و 124/42 بر روز و برای افراد نر به ترتیب 57/81، 69/01 و 103/76 بر روز به دست آمد. نرخ شکارگری O. laevigatus در بالاترین تراکم شته در سه دمای مذکور برای افراد ماده به ترتیب 26، 30/9 و 43/9 و برای افراد نر به ترتیب 27/8، 30 و 40/4 محاسبه شد.

؛O. Laevigatus، کنه ی دولکه ای، دما، خیار، نرخ شکارگری