بررسی شاخص های رشد 20 ژنوتیپ مونوژرم و پلی ژرم چغندرقند در شرایط تنش خشکی اسمزی از طریق تجزیه به عامل ها

به منظور گروه بندی ژنوتیپ مونوژرم و پلی ژرم چغندرقند بر اساس شاخص های رشد آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملتصادفی در سه تکرار در محیط آزمایشگاه انجام گردید. در آزمایشگاه 8 صفت مورد ارزیابی قرار گرفت. در تجزیه به عاملها 2 عامل با مقادیر ویژه بالاانتخاب شدند که 84/91 درصد از واریانس اولیه داده ها را در برمی گرفتند. براساس نتایج تجزیه به عامل ها ضرایب اشتراک اکثرصفات بالا می باشند و این نتایج نشان میدهد که تعداد فاکتور مورد انتخاب مناسب بوده است و فاکتورهای منختب توانسته اند تغییرات صفات را به نحو مطلوبی توجیهنمایند. عامل اول حدود 58/62 درصد متغیرهای اولیه را توجیه نمود که صفات طول کتیلودون، طول ریشه، وزن تر گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، وزن خشک ریشه چه، وزن خشک کل دارای ضریب مثبت و منفی بزرگ بودند. عامل دوم 26/29 درصد از تغییرات را توجیه کرد. صفات وزن تر گیاهچه و وزن تر کل بر روی این عامل اثرگذار بودند در مجموع این 2 عامل یک صفت خاص را در مقابل صفات دیگر مورد ارزیابی قرار دادند.

Keywords:

چقندرقند , بذر پلی ژرم و مولتی ژرم , شاخص های رشد , تجزیه به عامل ها