ارشیا آذروش - دانشجوی رشته کارشناسی ارشد معماری انرژی، واحد مهدیشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، مهدیشهر،ایران
عباس ارغان - دانشیار برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه ازاد اسلامی، سمنان، ایران

زیستگاه های انسانی آکنده از خاطراتی هستند که ساکنان از گذشته های خویش در ذهن دارند .این خاطرات گاه فردی و شخصی بوده و گاه از ماهیت جمعی برخوردارند. هدف از نوشتار حاضر، بررسی نقش خاطرات جمعی در باززنده سازی و احیای بافتهای شهری است. در این نوشتار، ضمن اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی، کنکاشی نظری در خصوص مفاهیم خاطره جمعی و باززنده سازی شهری صورت گرفته و ایجاد یا ارتقای حس تعلق ، انسجام اجتماعی و حس مکان به عنوان کارکردهای روانشناختی، اجتماعی و محیطی خاطره جمعی مورد اشاره قرار گرفته و در پی آن تاثیر خاطره جمعی از طریق این کارکردها بر ابعاد اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، کالبدی -فضایی، مدیریتی و فرهنگی باززنده سازی شهری نشان داده شده است. در پایان با اتخاذ رویکرد توصیفی-تطبیقی، صحت نتایج حاصله، از طریق انطباق با یک نمونه موردی موفق باززنده سازی محله برونزویل شیکا گو و مقایسه آن با ناحیه تاریخی سمنان که به دلیل توجه مدیریت شهری به محدوده ا کوتوریستی شهر رها شده و بسیاری از خاطرات در آن رنگ باخته اند و ارائه یک تحلیل تطبیقی به آزمون گذاشته میشود و سرانجام بر پایه مطالعه تجربه موفق برونزویل و چارچوب نظری ارائه شده، اقداماتی که در نتیجه سهل انگاری و کم توجهی مدیریت شهری سمنان صورت واقعیت به خود نگرفته اند، پیشنهاد میشوند.

باززنده سازی ، بافت های فرسوده شهری،فرهنگ خاطره های جمعی،سمنان.