محمدرضا حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه حکیم سبزواری
وحید صدرام - استادیار دانشکدهی معماری و شهرسازی، دانشگاه حکیم سبزواری
بهرام سیاوش پور - استادیار دانشکدهی معماری و شهرسازی، دانشگاه حکیم سبزواری

داوری آخرین حلقهی فرآیند آموزش طراحی معماری محسوب میشود و بخش مهمی از آن است. اگر داوری بهصورت هدفمند، روشن و دقیق صورت پذیرد، اثر شگرفی بر نظام آموزش معماری خواهدداشت. در این مقاله ضمن مرور ادبیات موضوع در این زمینه به کنکاش داوری5 هدفمند پرداختیم و به سازوکاری برای داوری طرحهای معماری دانشگاهی بر اساس الگوی داوری JAAD، دستیافتیم که شامل 5 مرحله است. در مرحلهی اول5 این سازوکار، آگساهزی دانشجویان از روند داوری5 پیش5 رو جهت طراحی موثرتر اتفاق میافتد، در مرحلهی دوم فرآیند طراحی و عملکرد دانشجویان در طول ترم توسط استاد راهنما مورد ارزیابی قرار میگیرد و در مرحلهی سوم فرآوردهی طراحی5 دانشجویان توسط هیئتداوران ارزشیابی میشود. نتایج حاصل از مرحلهی دوم و سوم، در مرحلهی چهارم توسط استادان و دانشجویان موردبحث و نقد قرار میگیرد و در مرحلهی پنجم نقاط ضعفوقوت دانشجویان، استادان و فرآیند آموزش توسط استادان و مسئولان بررسی میشود. در این تحقیق سازوکاری به استادان طراحی معماری و تصمیمگیرندگان5 این حوزه پیشنهاد میشود که بهوسیلهی آن طرحهای دانشجویان داوری شود و سیاستگذاریهایی جهت ارتقاء سطح آموزش معماری و درنهایت پرورش معمارانی کارآمد صورت بگیرد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی-تحلیلی بوده و نحوهی جمعآوری اطلاعات بهصورت کتابخانهای بوده است.

آموزش طراحی معماری، سازوکار داوری، طرحهای معماری دانشگاهی، الگوی JAAD، طراحی تجاری، ارزیابی فرآیند، ارزشیابی فرآورده