ارائه مدل سازماندهی عناصر تبیین کننده انسجام هندسی در طراحی و معماری روستایی نمونه موردی: روستاهای کوهستانی استان کردستان

انسان، فضا، فعالیت ها، مردم، دولت ها و... بازیگران عرصه توسعه هستند، بدیهی است تا زمانی که صحنه مهیا نباشد هیچ بازیگری نمی تواند نقشی را ایفا نماید. بعد کالبدی و معماری سکونتگاههای بشری همان صحنه و تجلی گاه نقش آفرینی بازیگران می باشد. طراحی کالبدی و معماری از یک طرف کوششی برای جهت بخشیدن به توسعه و تکامل زندگی بشر است و از طرفی خود نیز نشان دهنده سطح زندگی اجتماعی و فرهنگی مردمان خود می باشد. در معماری فرم ظاهری روستا ناشی از محتوا و معنایی در باطن است که ریشه در جهان بینی و فرهنگ و رسوم و طبیعت بومی آن منطقه دارد. ایجاد حظ بصری از معماری یک خانه تا یک سکونتگاه از الزامات اساسی معماری می باشد. در مقاله حاضر عناصر تبیین کننده انسجام هندسی در معماری روستایی در استان کردستان بررسی شده است و سعی شده است برای آن یک مدل ارائه شود. روش تحقیق پیمایشی و تحلیلی می باشد. برای این کار سه روستای کوهستانی در استان کردستان انتخاب شده و با استفاده از روش دلفی نظرات متخصصین در مورد اصول انسجام هندسی در معماری روستایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بر اساس مشاهدات میدانی و تحلیل نظرات متخصصین معماری وزن شاخصه های ایجاد نظم هندسی در معماری روستایی مشخص شده و مدل لازم ارائه گردیده است. نتایج نتایج تحقیق نشان می دهد بکار گیری اصول معماری و برنامه ریزی کالبدی از سطوح کلان تا خرد و استفاده از تمامی فنون ایجاد نظم هندسی می تواندر محیط های بهتری را به لحاظ کالبدی و محتوایی خلق کند. نهایتا بر اساس شاخص های مورد نظر پیشنهادات لازم در قالب پلان معماری ارائه گردیده است.

Keywords:

معماری , طراحی , انسجام هندسی , روستا , کردستان